دانلود آهنگ حسین رضا اسدی گلبانو
امروز برای شما دانلود آهنگ حسین رضا اسدی گلبانو را آماده کردیم تا از گوش دادن به آن لذت ببرید
پخش این آهنگ بصورت آنلاین
متن آهنگ حسین رضا اسدی گلبانو
────┤ ♩♪♫♪♩♫♪♩♫♪♩ ├────
ه گلی، نه گلبانویی، نه چم مس آهویی گیونه مین و گیونه موری، تو ارا اخنکه خویی
گیسلت، گیسلت، گیسلت پاساره باخن چملت، چملت، چملت چی چلچراخن
لیسک چلچراخم نمی، زیخ و آخ و داخم نمی شکتی می سا تو ایر کم، لیز و کاخ و باخم نمی
باخلت، باخلت، باخلت گله اناره گیژل سرونت هر مری خلیفه ماره
ژیرم و ژارم ارا تو، بی پلامارم ارا تو کته مسی چالی چملت، هر پله مارم ارا تو
ماته ممینم، تاگه مویئنم، بی ساز و بی دول، وه برژنگلت، چپه می
لیوه ته موئم، تاگه مشنوئم، بی قصه کردن، ، وه چم مست، گپه می
تش بریقه می، ماوه تمه توز، آگرا منی، کویری درینم گره می
روژه مایه ور، هویره مایه سر، اسکه مخنی،، دسمه مه گری خره می
دسلت، دسلت ، دسلت اَ گیره مارم ، تا گه بوینه کس و کارم
دوس کس و کارم تونی، بو بنیش سه تارم تونی واهفه چترت بچویچن، سوزیه وهارم تونی
هم گلی هم گل بانویی، هم چم مس آهویی گیون مین و گیون موری، تو ارا اخنکه خویی؟
ترجمه از زبان لکی
تو زیباتر از آنی که به گل توصیفت کنم و یا نامت را گلبانو بگذارم. تو زیباتر از چشم های مست آهوانی.تو می کشی و زندگی می بخشی، حیرانم که چگونه تو را توصیف نماییم.
گیسوانت، شبیه سایه های درهم شاخ و برگ ها هستند که روی دیوار باغی افتاده باشد. چشم هایت به روشنی چلچراغ می مانند.
وقتی تو را دارم، پرتو چلچراغ را نمی خواهم و با حضور تو، مرا چه نسبتی با غم و آه و ناله است. خستگی ام را زیر سایه ی تو از تن به در کنم، به داشتن هزار کاخ و قصر و باغ می ارزد.
باغ گیسوانت لبریز از گل های نوشکفته است، به شکوفه زاران انار می مانند. پیچ و تاب سرونت(روسری محلی) مانند پیچ خوردن مارها پر از ابهام است.
افسرده و تهیدستم اگر نباشی، تنهایی آزارم می دهد و بی پناه می مانم. در برکه ی چشمانت منعکس شده ام و پیداست چگونه سراسیمه به دنبال تو هستم.
مات و مبهوت می مانم وقتی می بینم با مژگانت کف می زنی و دست می کوبی، بدون این که صدای سرنا و کوبش طبلی در بین باشد.دیوانه ام می کنی وقتی که می بینم بدون حرف زدن، با نگاهت هزاران قصه را روایت می کنی.
رعد و برق می زند. گرد و غباری فضا را هاشور می زند. وقتی که خرامان می آیی و وجودم را به آتش می کشانی و کوره ی داغ هایم را شعله ور می کنی.روز، پا پیش می گذارد، آفتاب، خودی نشان می دهد وقتی که لبخند می زنی و دستم را به مهر می فشاری و دور خودت می چرخانی ام.
و این لحظه ی باشکوه رقم می خورد که دست هایمان در هم قفل می شود و تمام زندگی ام به جریان می افتد.
دوست من و همه ی پشت و پناه تو هستی، بیا درنگی نما که آرامش در من ساکن شود. توفان گیسوانت را رها کن، که از سبزینه های بهاری زیباتری
────┤ ♩♪♫♪♩♫♪♩♫♪♩ ├──── آهنگ حسین رضا اسدی گلبانو
گیسلت، گیسلت، گیسلت پاساره باخن چملت، چملت، چملت چی چلچراخن
لیسک چلچراخم نمی، زیخ و آخ و داخم نمی شکتی می سا تو ایر کم، لیز و کاخ و باخم نمی
باخلت، باخلت، باخلت گله اناره گیژل سرونت هر مری خلیفه ماره
ژیرم و ژارم ارا تو، بی پلامارم ارا تو کته مسی چالی چملت، هر پله مارم ارا تو
ماته ممینم، تاگه مویئنم، بی ساز و بی دول، وه برژنگلت، چپه می
لیوه ته موئم، تاگه مشنوئم، بی قصه کردن، ، وه چم مست، گپه می
تش بریقه می، ماوه تمه توز، آگرا منی، کویری درینم گره می
روژه مایه ور، هویره مایه سر، اسکه مخنی،، دسمه مه گری خره می
دسلت، دسلت ، دسلت اَ گیره مارم ، تا گه بوینه کس و کارم
دوس کس و کارم تونی، بو بنیش سه تارم تونی واهفه چترت بچویچن، سوزیه وهارم تونی
هم گلی هم گل بانویی، هم چم مس آهویی گیون مین و گیون موری، تو ارا اخنکه خویی؟
ترجمه از زبان لکی
تو زیباتر از آنی که به گل توصیفت کنم و یا نامت را گلبانو بگذارم. تو زیباتر از چشم های مست آهوانی.تو می کشی و زندگی می بخشی، حیرانم که چگونه تو را توصیف نماییم.
گیسوانت، شبیه سایه های درهم شاخ و برگ ها هستند که روی دیوار باغی افتاده باشد. چشم هایت به روشنی چلچراغ می مانند.
وقتی تو را دارم، پرتو چلچراغ را نمی خواهم و با حضور تو، مرا چه نسبتی با غم و آه و ناله است. خستگی ام را زیر سایه ی تو از تن به در کنم، به داشتن هزار کاخ و قصر و باغ می ارزد.
باغ گیسوانت لبریز از گل های نوشکفته است، به شکوفه زاران انار می مانند. پیچ و تاب سرونت(روسری محلی) مانند پیچ خوردن مارها پر از ابهام است.
افسرده و تهیدستم اگر نباشی، تنهایی آزارم می دهد و بی پناه می مانم. در برکه ی چشمانت منعکس شده ام و پیداست چگونه سراسیمه به دنبال تو هستم.
مات و مبهوت می مانم وقتی می بینم با مژگانت کف می زنی و دست می کوبی، بدون این که صدای سرنا و کوبش طبلی در بین باشد.دیوانه ام می کنی وقتی که می بینم بدون حرف زدن، با نگاهت هزاران قصه را روایت می کنی.
رعد و برق می زند. گرد و غباری فضا را هاشور می زند. وقتی که خرامان می آیی و وجودم را به آتش می کشانی و کوره ی داغ هایم را شعله ور می کنی.روز، پا پیش می گذارد، آفتاب، خودی نشان می دهد وقتی که لبخند می زنی و دستم را به مهر می فشاری و دور خودت می چرخانی ام.
و این لحظه ی باشکوه رقم می خورد که دست هایمان در هم قفل می شود و تمام زندگی ام به جریان می افتد.
دوست من و همه ی پشت و پناه تو هستی، بیا درنگی نما که آرامش در من ساکن شود. توفان گیسوانت را رها کن، که از سبزینه های بهاری زیباتری
────┤ ♩♪♫♪♩♫♪♩♫♪♩ ├──── آهنگ حسین رضا اسدی گلبانو
